دستان زندگی...درک

perception

az unja shuru shod ke yeki  ghanune vagheyii budane tahrire ehsas ro shkund o az farda ba abzare kasane digari ghahghaheyi penhani zade shod

agar injara makani benamam ke hameye didani ha arse peida mikonand

derakhtha az  gel chang mizanand baraye asemani ke ar atashe ghoghast.ke kur suye gha're chahist.. varagh ha ra ke barg mizani hanuz zamin shekve mikonad az chistie khejalat.omidvar mishavim

dark az ehsas az sa'atha sa'atha mohr mikhorde be barge kashtiye yek tarafeyi ke baraye hamle kaghaz ruz beruz sangintar mishavad,tak sarneshinash bi hozure ruhe cheshmhaye ashena darya ra faryad

mizanad

mikubad pelkha ,misorayad sarma,mibandad balhaye parvaze faje'era

bekub,besora,beband

kasi lab tar kard be avaze dohol,be raghse chubake pesarbaceye shahr be lake parhaye tootie shirin gushte sokhane tajere ghods .perception baraye digaran az fateheye ruhe ehterame amiane gor gereft,dur shod parvaz kard ...

...cheshhaye kamelan baze baste inbar lakh lakh.. keshan keshan ...lahlahe zanan...be khonyagarha andishe mikonand

del inja minevisad man az hameye shoma ari hasam

,

پرسپشن

از آنجا شروع شد که یکی قانون واقعی بودن تحریر احساس رو شکوند و از فردا با آلات کسان آشنایی قهقهه ای پنهانی زده شد..من..

اگر آنجا را مکانی بنامم که همه ی دیدنی ها عرصه پیدا می کنند می بینم

درخت ها از گٍَِِِل چنگ می زنند برای آسمانی که در عطش غوغاست .که کورسوی قعر چاهیست..اما

ورق ها را که برگ می زنی ...هنوز زمین شکوه می کند از چیستی خجالت .امیدوار می شویم

درک از احساس ساعت ها مهر خورده به بلیط کشتی یک طرفه ای که برای حمل کاغذ روز به روز سنگین تر می شود..تک سرنشینش بی حضور جسم چشمهای آشنا...دریا را فریاد می زند

می کوبد پلک ها...می سراید سرما..می بندد بال های پرواز فاجعه را

بکوب بسرا ببند

کسی لب تر کرد به آواز دهل به رقص چوبک پسر بچه ی شهر.. به لک پرهای طوطی شیرین سخن تاجر قدس.

پرسپشن برای  «دیگران»از فاتحه ی روح رومی احترام عامیانه گر گرفت.دود شد. پرواز کرد.

چشم های کاملا باز بسته لخ لخ...این بار کشان کشان...له لهه زنان...به خنیاگری از تبار گل اندیشه می کنند خیالتان راحت.دل اینجا می نویسد :من از دستانش عاری هستم

vagueness on intractable conflicts

we know how to criticize and correct all equivocations. Indeed,it is proved that every natural language is self-disambiguating in the sense that each has all the resources needed to uniquely specify any reading one desires.we know how to criticize and correct all equivocations. Indeed, every natural language is self-disambiguating in the sense that each has all the resources needed to uniquely specify any reading one desires

first of all since every species is vague,every term goes cloudly at its edge

.

In contrast, an ambiguous word has its ambiguity directly — simply in virtue of having multiple

 eanings.

Ambiguity and vagueness also contrast with respect to the speaker's discretion.

vagueness 3 ta aspect dare contextualization and

Supervaluation

 and many valued logics...

vhadafe ma ine ke begefim vaguness chejuri komak mikone be janbeye ravanshenakhtie ghazieye daeling critical psychiatric cases

The challenges for the contextualist is to find enough shiftiness to block every sorites argument.

rphilosophers argues that "borderline applications of vague predicates are neither true nor false, but rather are instances of "truth value gaps". He defends an interesting and sophisticated system of vague semantics, based on the notion that a vague predicate might be "made precise" in many alternative ways. This system has the "consequence that borderline cases of vague terms yield statements that are neither true, nor false.

,

many-valued logic

the many valued rule of disjunction is to assign the whole statement  the truth value of it's highest disjunct,as philosophers any person in react to case of "tall man" cannot sincerely assert that you are tall and  cannot sincerely assert that you are of average height. But  can assert the hedged claim ‘You are tall or of average height . here we inted to claim latent attractors sometimes becomes the reflexion of the person in chosing the arbitrary meaning pas janbeye tashkhise attractorha ham dare in vagueness

  eventhough some philosophers some think  vagueness is a form of ignorance,tuye intractable conflicts shoma az vagueness estefade mikonid ta  dargirie ehsasie taraf ro pak konid ya refresh konid .ruye ye masire trajectory (gozareyi)be ye attractorhayi nazdik mishid be in ravesh dar eine hal dargire tanha attractorhaye ghadimi nemishid a

***

Epistemicists explain the rise in assertibility by the increasing probability of truth. Since the addition of disjuncts can raise probability indefinitely, the epistemicists correctly predict that we can hedge our way to full assertibility. However, epistemicists do not have a monopoly on this prediction.

chejuri vague conditions be kashfe attractorhaye nakhodagah komak mikone??

nemitunim begim har jahatgiriyi tuye erayeye ye jomleye mobham va tasmimgirie farad latent attractorha (attractorhaye nakhod agah)ro moshakhas mikone,in ette;a'at ro be tore daghigh bayad az tarighe raveshhaye ravan darmanie digeyi mese sarnakh tadayie azad tafsire roya nam borde shode dast yaft

using ambiguous when one wants to get an information from attractors by the person's reflex the negative aspect of ambiguous word works as a reppeller and the othere half does not affect.

wbaraye avaz kardane sharayete fard we have to near by the attractors ,noghate zini va noghate dafe be ham va nazdik konim so

nobel nemidan biam begam attention defficiencies haro ba nazdik kardane ye attractore masnuyi treat mikonan

repellers in dynamical systems ar points that trajectories(here gozareha) extract,here repeller are cases where mind diverges before a time to decide

vague conditions(like sarcasms or etc.)mitunan be dalile arzeshgozariyi ke ruye comparisons mikonand be onvane noghthaye zini (state hayi ke trajectorihaye gozareyi az yek taraf be an jazb shode va az tarafe digar daf migardand)...tashbih beshavand

NEARING BY THE ATTRACTORS :for making it senseyou can assemble a vague sentence with one meaning related to a specific attractor and anothere with your intended attractor thats what poets do a lot.

....

such phenomenon happens in vague cases

.

key:**

man khahane sarafrazio sarzende budano shadie bi andazeye to am..hich jur nemikham be birahmi nesbat dade besham...chera vahgean,nemigam tuye delam hastio ina, na ye nafase amigh bekesh, poshteto mohkam kon, kamkam

yatasmim haye ajulane nemigiram..man bare goftane joz baraye haghighat ra

nemikeshidam

zendegi modatist inja rakht baste safar karde be in khabarhaye khubi ke mikhahi amma
beza joz rast chizi nagam.. khabaraye bad, kash bahse khianato be ye jayi miresundim kash man dobare sor'atam khub mishod, yadete gofty yani heset nesbat be un adam aghyir nakone o budanesho hes koni aslan mage mishe bavar kard ino ye dafeyi tasmimi dar mroedesh begirim?

inoke zabunam kalamehayi farar mikonand,be sokut dar amadand amma midanam mardha jurre digari az inja be badash ra tarif mikoannd shayad faratar az kheili zanhaye digar
dele zan budan ro tajrobe kardam


,ghabl azinke bandhaye delam ba zabanam hamgam nabashad dad inbar dasthaye man ra gereft o be ghollehayi bord, nemidanam ba che aghazi mitavan jobrane chizhayi dasht ke neshanash kard

nemidunam hanuz az koja baad shuru konam...ostad mikham, model na, dast mikham,kerkere na,vali inbar panjareyi fagat 

yekbar az royaye aramesh

,hamuni ke bayad misakhtam,hamuni ke didam

kash to ham budi vali bedan atta jaye man ham inja nis nemibinam, ghorbat daram

perfection, tamamiat,hesesho dobare mikhaham, aknoon doreye barvari na bahrekeshi forsati ast

baraye harkas ke jaye ma bud

reghbate tamamo kamale didan

na

az oryaniha cheshm pushidan

آینده تغییر کرد

راوی قضیه ی نخطه نخطه نخطه نخطه های جالبیست.پیمانه هایی که دشت به دشت روی هم پر و خالی می شوند تا پیام بالا دست به دست موم سینه گردد
جلوتر پیمانه ها به سخن کردن نمی آیند بعد یک دم مغالته عزا دیگر رخت بسته.قدم می زنیم در سرتاسر اتاق...دیکته می کنم من تن نمی دهم.دسته دسته نیروهای تکامل نیافته ی وحدت به هیبت راسخ از هاله ی من عبور می کنند فاصله بگیرید آن یکی در پس ابهام پاورچین من را از این تاریکی تا بیرون می کشاند. دیگری نه.بر خط های حامل سکوت کردن بی فایده است.این قدر که تمام نقطه های زینت آب دیده می شوند.خود دیگر نمی داند هنوز لب هایم بی تاب
به شمردن می جنبیدند.پیکری اسم سرِّی کنار گوشم زمزمه می کند واز دور فریادت به گوش می رسد:آی این من هستم...ِاَِستم..ستم
به پیاله ای ارجاع داده می شوم.ما یملکمان با بوییدن مشامی از دور پودر می گردد.بی اندازه خود آگاه بودنش با این پا و آن پا دستش کار می دهد.می شنوی در همه ی فضا رادمان پخش شده.هنوز حباب درون خالی تم ها یکی در میان بزرگ می شود اما سلطان میانی کارزار با تکیه به سبیلش قلندر ایستاده
( درست قبل از اینکه تای نامه ام را باز کنم در سکوت سنگین برف ها پشت سرم راه رفته و نرفته را خاشعانه می پایم)تک گذر می خورد.. تک انتظار مرا غریبه با ردای قهوه ای تنش مخفی به نشان صور الکواکب در دم برآورده می کند پیاله می شکند.مهمان دل من هستیم.زمین یک دست تا سقف سفیدی کوریست..چراغی درون دلم را خاموش تر می کنم..از نرم ها جدا..زیرکانه زخمه به چنگ حاکم می کند:
شما دو..دست هایتان را ببندید.و محو می شود.به اشاره ای هلال هلال بر پیکره ی چوبین با ما تراشیده می شود.می گوید برای اولین ها ساعت نمی زنم.برای دیدنش سر بالا می کنیم.در صورت حساب عصیان به حال آورده شد.اضافه می کنم هنوز ساعت نخوردیم.


ادب می کند زمین نیاز به کسی ندارد که هنگام دیدن زیبایی بگوید این اوه زیبایی..
رو می کند به برادر از آغوشش داده این بار با من از خودم سخن می گوید....
با هیچ پای موج ها را می کشاند تا دست های آینده زیر من رویان گردند...بر عکس همسایه از بس آبدیده که قطرش ویران می شود.چراغ حرم سرا را دیده.به زدن بشکنی برپا می خواهد.فقط یک بار قبل از اینکه برود می گویم این بار از رنگ لب می خواهیم...
ما هنوز....

آینده تغییر کرد

راوی قضیه ی نخطه نخطه نخطه نخطه های جالبیست.پیمانه هایی که دشت به دشت روی هم پر و خالی می شوند تا پیام بالا دست به دست موم سینه گردد
جلوتر پیمانه ها به سخن کردن نمی آیند بعد یک دم مغالته عزا دیگر رخت بسته.قدم می زنیم در سرتاسر اتاق...دیکته می کنم من تن نمی دهم.دسته دسته نیروهای تکامل نیافته ی وحدت به هیبت راسخ از هاله ی من عبور می کنند فاصله بگیرید آن یکی در پس ابهام پاورچین من را از این تاریکی تا بیرون می کشاند. دیگری نه.بر خط های حامل سکوت کردن بی فایده است.این قدر که تمام نقطه های زینت آب دیده می شوند.خود دیگر نمی داند هنوز لب هایم بی تاب
به شمردن می جنبیدند.پیکری اسم سرِّی کنار گوشم زمزمه می کند واز دور فریادت به گوش می رسد:آی این من هستم...ِاَِستم..ستم
به پیاله ای ارجاع داده می شوم.ما یملکمان با بوییدن مشامی از دور پودر می گردد.بی اندازه خود آگاه بودنش با این پا و آن پا دستش کار می دهد.می شنوی در همه ی فضا رادمان پخش شده.هنوز حباب درون خالی تم ها یکی در میان بزرگ می شود اما سلطان میانی کارزار با تکیه به سبیلش قلندر ایستاده
( درست قبل از اینکه تای نامه ام را باز کنم در سکوت سنگین برف ها پشت سرم راه رفته و نرفته را خاشعانه می پایم)تک گذر می خورد.. تک انتظار مرا غریبه با ردای قهوه ای تنش مخفی به نشان صور الکواکب در دم برآورده می کند پیاله می شکند.مهمان دل من هستیم.زمین یک دست تا سقف سفیدی کوریست..چراغی درون دلم را خاموش تر می کنم..از نرم ها جدا..زیرکانه زخمه به چنگ حاکم می کند:
شما دو..دست هایتان را ببندید.و محو می شود.به اشاره ای هلال هلال بر پیکره ی چوبین با ما تراشیده می شود.می گوید برای اولین ها ساعت نمی زنم.برای دیدنش سر بالا می کنیم.در صورت حساب عصیان به حال آورده شد.اضافه می کنم هنوز ساعت نخوردیم.


ادب می کند زمین نیاز به کسی ندارد که هنگام دیدن زیبایی بگوید این اوه زیبایی..
رو می کند به برادر از آغوشش داده این بار با من از خودم سخن می گوید....
با هیچ پای موج ها را می کشاند تا دست های آینده زیر من رویان گردند...بر عکس همسایه از بس آبدیده که قطرش ویران می شود.چراغ حرم سرا را دیده.به زدن بشکنی برپا می خواهد.فقط یک بار قبل از اینکه برود می گویم این بار از رنگ لب می خواهیم...
ما هنوز....

madar bozorg digar hadaf goriz nist

madar bozorge ghable raftan faghat gof/t

bim dad az maskharebazi shodanesh, bim dad az namayeshe yek taraafe shodan, mese dafehaye ghabl,gand bezane, yeki az hamin ruza  safheye in faalname ro  baz kard
barayam,vasate dast behesh goftam man ye tafavote asasi kardam
man ostokhanhayash ra be bad sepordam.

 har vaght tavanestand  befahmand che chizi az dast dade and,be hasrat mioftid,bar
zamani ke  pishbini mikardam
seda dadam ke piche haye akhare teye masiram
nafahmidam che kasi bejayam gof dahanam hanuz baz mande ,che ghadr zaman inruzha dar towsife zehne man kond kham migozarad
 madar bozorg goft,va jaruyash ra be daro divar
zad
sedaye davidane mushha az sarasare ghal'e boland bud